Μιας και μας απαγόρευσαν αναρτήσεις από το “Sibilla”οι αμερικανοσιωνιστές...
Περιστασιακή ανάρτηση από το απαγορευμένο στο “δημοκρατικό” facebook, το ιστολογοφόρο “Sibilla"
53 Γερουσιαστές του Κινήματος 5 Αστέρια (M5S), το πρώτο σε εκλογική δύναμη πολιτικό κόμμα της Ιταλίας (κι εκεί καλπονοθεία με το εκλογικό σύστημα…), αφού έσπασε όλα τα ταμπού του ιταλικού πολιτικού συστήματος, τώρα αναδεικνύει και μια διεθνή αλληλεγγύη πρωτόγνωρη για την σημερινή Ιταλία και για την επίθεση εναντίον της Συρίας βάζει τα πράγματα στη θέση τους… δηλαδή τους πωλητές όπλων και κλέφτες φυσικού και ορυκτού πλούτου από χώρες ανεξάρτητες κι αδέσποτες, αλλά με περήφανους λαούς (ας προσθέσουμε τα θαλάσσια οικόπεδα απέναντι από την Κύπρο…).
Με μια τοποθέτηση που «σπάει κόκαλα» κι ίσως παραδειγματίσει την αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα, που έχει στρατευτεί στο πλευρό των ιμπεριαλιστών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ας δουν στο νέο ΠΑΣΟΚ (ΣΥΡΙΖΑ) ότι το αδελφό τους κόμμα στην Ιταλία, η «Κομμουνιστική Επανίδρυση» δεν βρήκε την ψήφο του στις πρόσφατες εκλογές και ουσιαστικά ενσωματώθηκε στο Κίνημα του Beppe Grillo, που συσπειρώθηκαν αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, κινήματα πλατείας… για την πατρίδα τους την Ιταλία!
Στην Επερώτηση-πρόκληση για το ιταλικό πολιτικό σύστημα, μεταξύ άλλων επισημαίνεται:
«Στη Συρία διεξάγεται εδώ και δύο χρόνια ένας πόλεμος (90.000 νεκροί σύμφωνα με τον ΟΗΕ), από ένοπλες ομάδες που προέρχονται από ξένες χώρες και ενισχύονται από τη Δύση και τις Μοναρχίες των πετροδολαρίων [βλέπε Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Ισραήλ και σια...]…
Σπέρνουν τον τρόμο με βομβιστικές τυφλές επιθέσεις, δολοφονίες, απαγωγές Σύριων πολιτών που είναι “ένοχοι” γιατί δεν συντάσσονται μαζί τους εναντίον της κυβέρνησης του Bashar al-Assad…
Αυτές οι ένοπλες ομάδες, με τζιχαντική “ιδεολογία” [δηλαδή ισλαμοφασίστες…] που συμμετέχουν στην επονομαζόμενη “Εθνική Ενότητα Συρίων”, που αναγνωρίστηκαν από τον υπηρεσιακό υπουργό εξωτερικών Terzi [τον υπουργό της υπηρεσιακής -λόγω των εκλογών που έγιναν- κυβέρνησης του Μόντι-Goldman Sachs…] ως “μοναδικοί εκπρόσωποι του Συριακού λαού” [όπως ακριβώς από τον Αβραμόπουλο της συγκυβέρνησης των γερμανοτσολιάδων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ…], αλλά και τη γαλλική κι αγγλική διπλωματία…
Στις 3 Απρίλη απήχθηκαν στη Συρία από μια προανεφερόμενη ομάδα 4 ιταλοί δημοσιογράφοι…(Amedeo Ricucci - Rai, Elio Colavolpe, Andrea Vignali και Susan Dabbous)…
Στις 4 Απρίλη η RAI και το υπουργείο των Εξωτερικών, για να μην μιλήσουν γι’ αυτές τις ομάδες δήλωναν ότι δεν έχουν “απαχθεί” αλλά “κρατούνται” και ζητούσαν να υπάρξει “σιωπή των ΜΜΕ” [Λογοκρισία… Βλέπετε, ακούτε, διαβάζετε έλληνες δημοσιογράφοι στο payroll αμερικάνικης και ισραηλινής πρεσβείας;…] που το πέτυχαν από τα πολυάριθμα ΜΜΕ που είναι πάντα πρόθυμα όταν πρόκειται να κάνουν σταυροφορίες…
Πέρασαν 6 ημέρες και η κυβέρνηση δεν ένιωσε το οφειλόμενο καθήκον να ενημερώσει τη Βουλή για το γεγονός…
Ερωτάται η κυβέρνηση:
Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τις ένοπλες ομάδες για απελευθέρωση των ομήρων;
Οι διαπραγματεύσεις προβλέπουν αποστολή χρημάτων ή όπλων;…»
Με μια τοποθέτηση που «σπάει κόκαλα» κι ίσως παραδειγματίσει την αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα, που έχει στρατευτεί στο πλευρό των ιμπεριαλιστών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ας δουν στο νέο ΠΑΣΟΚ (ΣΥΡΙΖΑ) ότι το αδελφό τους κόμμα στην Ιταλία, η «Κομμουνιστική Επανίδρυση» δεν βρήκε την ψήφο του στις πρόσφατες εκλογές και ουσιαστικά ενσωματώθηκε στο Κίνημα του Beppe Grillo, που συσπειρώθηκαν αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, κινήματα πλατείας… για την πατρίδα τους την Ιταλία!
Στην Επερώτηση-πρόκληση για το ιταλικό πολιτικό σύστημα, μεταξύ άλλων επισημαίνεται:
«Στη Συρία διεξάγεται εδώ και δύο χρόνια ένας πόλεμος (90.000 νεκροί σύμφωνα με τον ΟΗΕ), από ένοπλες ομάδες που προέρχονται από ξένες χώρες και ενισχύονται από τη Δύση και τις Μοναρχίες των πετροδολαρίων [βλέπε Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Ισραήλ και σια...]…
Σπέρνουν τον τρόμο με βομβιστικές τυφλές επιθέσεις, δολοφονίες, απαγωγές Σύριων πολιτών που είναι “ένοχοι” γιατί δεν συντάσσονται μαζί τους εναντίον της κυβέρνησης του Bashar al-Assad…
Αυτές οι ένοπλες ομάδες, με τζιχαντική “ιδεολογία” [δηλαδή ισλαμοφασίστες…] που συμμετέχουν στην επονομαζόμενη “Εθνική Ενότητα Συρίων”, που αναγνωρίστηκαν από τον υπηρεσιακό υπουργό εξωτερικών Terzi [τον υπουργό της υπηρεσιακής -λόγω των εκλογών που έγιναν- κυβέρνησης του Μόντι-Goldman Sachs…] ως “μοναδικοί εκπρόσωποι του Συριακού λαού” [όπως ακριβώς από τον Αβραμόπουλο της συγκυβέρνησης των γερμανοτσολιάδων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ…], αλλά και τη γαλλική κι αγγλική διπλωματία…
Στις 3 Απρίλη απήχθηκαν στη Συρία από μια προανεφερόμενη ομάδα 4 ιταλοί δημοσιογράφοι…(Amedeo Ricucci - Rai, Elio Colavolpe, Andrea Vignali και Susan Dabbous)…
Στις 4 Απρίλη η RAI και το υπουργείο των Εξωτερικών, για να μην μιλήσουν γι’ αυτές τις ομάδες δήλωναν ότι δεν έχουν “απαχθεί” αλλά “κρατούνται” και ζητούσαν να υπάρξει “σιωπή των ΜΜΕ” [Λογοκρισία… Βλέπετε, ακούτε, διαβάζετε έλληνες δημοσιογράφοι στο payroll αμερικάνικης και ισραηλινής πρεσβείας;…] που το πέτυχαν από τα πολυάριθμα ΜΜΕ που είναι πάντα πρόθυμα όταν πρόκειται να κάνουν σταυροφορίες…
Πέρασαν 6 ημέρες και η κυβέρνηση δεν ένιωσε το οφειλόμενο καθήκον να ενημερώσει τη Βουλή για το γεγονός…
Ερωτάται η κυβέρνηση:
Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τις ένοπλες ομάδες για απελευθέρωση των ομήρων;
Οι διαπραγματεύσεις προβλέπουν αποστολή χρημάτων ή όπλων;…»
- Περισσότερα για την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας: ΕΔΩ
Ακολουθεί το πρωτότυπο κείμενο στην ιταλική:
In Siria, da due anni, è in corso una guerra (90.000 morti, secondo l’ONU) determinata dall’irrompere di gruppi armati, provenienti da numerosi stati stranieri e foraggiati dall’Occidente e dalle Petromonarchie, che, impossessandosi delle giuste istanze di democrazia e partecipazione che erano alla base delle mobilitazioni del popolo siriano di qualche anno fa, stanno seminando il terrore con autobombe, assalti ad edifici governativi, uccisioni e rapimenti di inermi cittadini siriani “colpevoli” di non schierarsi con loro contro il governo di Bashar al-Assad;
i suddetti gruppi, tra l’altro di feroce “ideologia” jihadista e facenti parte della cosiddetta “Coalizione nazionale siriana” sono stati riconosciuti dal dimissionario Ministro Terzi come “unici rappresentanti del popolo siriano” per i quali (insieme alla diplomazia francese e inglese) ha recentemente proposto la fine ufficiale dell’embargo di armi decretato dalla Comunità Europea;
il 3 aprile di quest’anno quattro giornalisti di nazionalità italiana (Amedeo Ricucci, inviato Rai,; Elio Colavolpe, Andrea Vignali, e Susan Dabbous) sono stati rapiti nel nord della Siria da uno dei suddetti gruppi e tuttora sequestrati nella verosimile attesa di ricevere dal nostro governo soldi o armi;
il 4 aprile di quest’anno, la RAI e la Farnesina, verosimilmente per non gettare cattiva luce sui suddetti gruppi armati, dichiarava, i suddetti giornalisti non già “rapiti” ma, bensì, pudicamente “trattenuti” e chiedeva agli organi di informazione un “silenzio stampa” prontamente ottenuto anche dai numerosi organi di informazione sempre pronti a invocare crociate;
che sono passati almeno sei giorni dal rapimento senza che il Governo si sia sentito in dovere di riferire al Parlamento su questo gravissimo episodio
si chiede di riferire con urgenza:
se il Governo italiano sta conducendo trattative con i suddetti gruppi armati per ottenere la pronta liberazione degli ostaggi;
se queste trattative prevedono l’invio di denaro o di armamenti.
In Siria, da due anni, è in corso una guerra (90.000 morti, secondo l’ONU) determinata dall’irrompere di gruppi armati, provenienti da numerosi stati stranieri e foraggiati dall’Occidente e dalle Petromonarchie, che, impossessandosi delle giuste istanze di democrazia e partecipazione che erano alla base delle mobilitazioni del popolo siriano di qualche anno fa, stanno seminando il terrore con autobombe, assalti ad edifici governativi, uccisioni e rapimenti di inermi cittadini siriani “colpevoli” di non schierarsi con loro contro il governo di Bashar al-Assad;
i suddetti gruppi, tra l’altro di feroce “ideologia” jihadista e facenti parte della cosiddetta “Coalizione nazionale siriana” sono stati riconosciuti dal dimissionario Ministro Terzi come “unici rappresentanti del popolo siriano” per i quali (insieme alla diplomazia francese e inglese) ha recentemente proposto la fine ufficiale dell’embargo di armi decretato dalla Comunità Europea;
il 3 aprile di quest’anno quattro giornalisti di nazionalità italiana (Amedeo Ricucci, inviato Rai,; Elio Colavolpe, Andrea Vignali, e Susan Dabbous) sono stati rapiti nel nord della Siria da uno dei suddetti gruppi e tuttora sequestrati nella verosimile attesa di ricevere dal nostro governo soldi o armi;
il 4 aprile di quest’anno, la RAI e la Farnesina, verosimilmente per non gettare cattiva luce sui suddetti gruppi armati, dichiarava, i suddetti giornalisti non già “rapiti” ma, bensì, pudicamente “trattenuti” e chiedeva agli organi di informazione un “silenzio stampa” prontamente ottenuto anche dai numerosi organi di informazione sempre pronti a invocare crociate;
che sono passati almeno sei giorni dal rapimento senza che il Governo si sia sentito in dovere di riferire al Parlamento su questo gravissimo episodio
si chiede di riferire con urgenza:
se il Governo italiano sta conducendo trattative con i suddetti gruppi armati per ottenere la pronta liberazione degli ostaggi;
se queste trattative prevedono l’invio di denaro o di armamenti.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου