Δεν χρειάζεται να μιλάμε πολύ εμείς…
Ποτέ δε χρειάστηκε…
Αρκεί να με κοιτάς…
Αρκεί να σε κοιτώ…
Μ’ αυτό το καθάριο βλέμμα που δανειστήκαμε για λίγο από τον ήλιο…
Στην
Κύπρο όλα τάσκιαζε η φοβέρα. Το προδοτικό πραξικόπημα, η τουρκική
εισβολή πραγματοποιούσε τους στόχους της εισβάλλοντας ανενόχλητη στην
Κύπρο, η χούντα είχε καταρρεύσει και οι λεγόμενοι «συνετοί και
ρεαλιστές» ζητούσαν το συμβιβασμό, να δοθεί «γη και ύδωρ».
Κάποιοι, όπως και σήμερα, «αδιόρθωτοι κι ασυμβίβαστοι» κρατούσαν ψηλά το λάβαρο της αντίστασης κι μπροστάρης ο Βάσος Λυσσαρίδης.
Το πρωί της 30ης Αυγούστου 1974, οι γνωστοί-άγνωστοι οπλοφόροι έστησαν ενέδρα, στην καρδιά της Λευκωσίας κοντά στα Γραφεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΕΔΕΚ, στο Βάσο Λυσσαρίδη.
Κάποιοι, όπως και σήμερα, «αδιόρθωτοι κι ασυμβίβαστοι» κρατούσαν ψηλά το λάβαρο της αντίστασης κι μπροστάρης ο Βάσος Λυσσαρίδης.
Το πρωί της 30ης Αυγούστου 1974, οι γνωστοί-άγνωστοι οπλοφόροι έστησαν ενέδρα, στην καρδιά της Λευκωσίας κοντά στα Γραφεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΕΔΕΚ, στο Βάσο Λυσσαρίδη.
Ο τόπος του μαρτυρίου, ένα περίπτερο κοντά στην Πλατεία Ελευθερίας. Ο δολοφόνος ενέδρευε για το Βάσο Λυσσαρίδη, αλλά ο δολοφόνος αστόχησε. Ο Λυσσαρίδης και η γυναίκα του Δώρου επέζησαν. Ο Δώρος κείτονταν νεκρός.
Με την απόπειρα δολοφονίας του Βάσου Λυσσαρίδη, ξένοι και ντόπιοι συνωμότες, προσδοκούσαν τον αποκεφαλισμό του αντιστασιακού κινήματος, που θα διευκόλυνε την επιβολή μιας λύσης τουρκοποίησης της Κύπρου, χωρίς την ενοχλητική αντίδραση της αντιστασιακής ηγεσίας.
Οι σφαίρες δεν βρήκαν το στόχο τους, αλλά το εκλεκτό παλικάρι της Κύπρου. Ο αγωνιστής ποιητής Δώρος Λοΐζου έπεφτε νεκρός.
Με τα μαλλιά ριγμένα πίσω, με το ματωμένο πρόσωπο ανάποδα φυτευόταν στο χώμα για να γίνει κήρυκας και σηματοδότης στον αγώνα που θα ακολουθούσε και που ακόμα συνεχίζεται.
Γέννημα θρέμμα του λαού, διανοούμενος μαζί και αγωνιστής, εραστής της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής ιστορίας, σοσιαλιστής και πάνω απ’ όλα ποιητής. Ένας «επικίνδυνος ποιητής» για το κατεστημένο, την αδικία, τους αμερικανοτσολιάδες.
Προφητικοί οι στίχοι του, «να πυροβοληθεί χωρίς προειδοποίηση».
Με την απόπειρα δολοφονίας του Βάσου Λυσσαρίδη, ξένοι και ντόπιοι συνωμότες, προσδοκούσαν τον αποκεφαλισμό του αντιστασιακού κινήματος, που θα διευκόλυνε την επιβολή μιας λύσης τουρκοποίησης της Κύπρου, χωρίς την ενοχλητική αντίδραση της αντιστασιακής ηγεσίας.
Οι σφαίρες δεν βρήκαν το στόχο τους, αλλά το εκλεκτό παλικάρι της Κύπρου. Ο αγωνιστής ποιητής Δώρος Λοΐζου έπεφτε νεκρός.
Με τα μαλλιά ριγμένα πίσω, με το ματωμένο πρόσωπο ανάποδα φυτευόταν στο χώμα για να γίνει κήρυκας και σηματοδότης στον αγώνα που θα ακολουθούσε και που ακόμα συνεχίζεται.
Γέννημα θρέμμα του λαού, διανοούμενος μαζί και αγωνιστής, εραστής της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής ιστορίας, σοσιαλιστής και πάνω απ’ όλα ποιητής. Ένας «επικίνδυνος ποιητής» για το κατεστημένο, την αδικία, τους αμερικανοτσολιάδες.
Προφητικοί οι στίχοι του, «να πυροβοληθεί χωρίς προειδοποίηση».
«φρουρός στις αυλάδες του κόσμου
με την αγάπη για όπλο του
και τους στίχους φυσέκια»
με την αγάπη για όπλο του
και τους στίχους φυσέκια»
Έφυγε ο Δώρος της Αντίστασης και του αγώνα, ο Δώρος της ποίησης και του οράματος.
Η δολοφονία του μήνυμα και υποθήκη για συνέχιση και καταξίωση ενός αγώνα που δεν έχει ακόμα δικαιωθεί.
Σήμερα, μετά από 40 χρόνια, συνεχίζεται η κατοχή της μαρτυρικής Νήσου, οι κίνδυνοι για ολοκληρωτικό, εθνικό αφανισμό δεν έχουν εξαλειφθεί ακόμα.
Σήμερα, που η κατοχή ντροπιάζει τον ελληνισμό, τους δήθεν πολιτισμένους ευρωπαίους και η θυσία του Δώρου παραμένει αδικαίωτη.
Αποτελεί χρέος η συνέχιση της αντίστασης και του αγώνα.
Αυτό είναι το νόημα και η επιταγή από την υπέροχη θυσία του Δώρου Λοΐζου.
Η δολοφονία του μήνυμα και υποθήκη για συνέχιση και καταξίωση ενός αγώνα που δεν έχει ακόμα δικαιωθεί.
Σήμερα, μετά από 40 χρόνια, συνεχίζεται η κατοχή της μαρτυρικής Νήσου, οι κίνδυνοι για ολοκληρωτικό, εθνικό αφανισμό δεν έχουν εξαλειφθεί ακόμα.
Σήμερα, που η κατοχή ντροπιάζει τον ελληνισμό, τους δήθεν πολιτισμένους ευρωπαίους και η θυσία του Δώρου παραμένει αδικαίωτη.
Αποτελεί χρέος η συνέχιση της αντίστασης και του αγώνα.
Αυτό είναι το νόημα και η επιταγή από την υπέροχη θυσία του Δώρου Λοΐζου.
Αυτό είναι το πατριωτικό-δημοκρατικό-αριστερό καθήκον για το σήμερα και το αύριο.
"Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε.
Όποιοι κι αν είναι. Όσο δυνατοί κι αν είναι"
Δώρος Λοίζου
Όποιοι κι αν είναι. Όσο δυνατοί κι αν είναι"
Δώρος Λοίζου
- Η ζωή του ήρωα, εδώ:
- Ορισμένοι στίχοι του ήρωα, εδώ:
Μιας και μας λογοκρίνει (εδώ και 3 ολόκληρα χρόνια) το “δημοκρατικό” facebook... ως ανατρεπτικό ιστολογοφόρο... περιστασιακή ανάρτηση από το απαγορευμένο “Sibilla"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου