Του Ομάρ Σ.
Ο ευρωπαίος πολίτης που βομβαρδίζεται καθημερινά από τα ΜΜΕ για τον “Απελευθερωτικό Στρατό της Συρίας” και την “Συριακή Αραβική Άνοιξη” διαμόρφωσε μια κατασταλαγμένη αντίληψη -που υποβοηθά συνειδητά ή ασυνείδητα τμήμα της ευρωπαϊκής αριστεράς στο όνομα των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων”-, η οποία δύσκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί με την αλήθεια και την παράθεση πραγματικών γεγονότων.
Θα μπορούσε να αναρωτηθεί ο μέσος ευρωπαίος πολίτης -αν του παρείχαν την είδηση τα ελεγχόμενα ΜΜΕ-, γιατί άραγε ο “Απελευθερωτικός Στρατός της Συρίας”, διοικείται από τον τον πράκτορα της CIA Abdelhakim Belhaj, στέλεχος της Αλ Κάιντα και Στρατιωτικό Διοικητή της Τρίπολης, μετά την επικράτηση της “δημοκρατίας” στη Λιβύη;
Όσον αφορά την “Αραβική Άνοιξη” και τις ΝΑΤΟϊκές επεμβάσεις, επίσημες και μυστικές επιχειρήσεις, υπακούουν την πολιτική που προωθείται μέσω του Κατάρ: επιβολή "ισλαμιστών" ηγετών σε όλες τις Αραβικές χώρες.
Αυτή η στρατηγική, ναι η επιβολή ισλαμιστών ηγετών σε όλες τις Αραβικές χώρες, υποβάλλεται από τις ΗΠΑ, που όχι απλώς χρηματοδοτούν μέσω Κατάρ και Τουρκίας (όπως ακριβώς στη Λιβύη) τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, αλλά προσφέροντάς τους και τις υπηρεσίες του αραβικού cnn (al-Jazeera), και την υποστήριξη των μισθοφόρων της περιβόητης «τρομοκρατικής» οργάνωσης Αλ Κάιντα.
Σήμερα όλες οι προσπάθειες των ΗΠΑ, Κατάρ, Τουρκίας και Ισραήλ στρέφονται στη Συρία, για να ακολουθήσει το Ιράν.
Ας αναρωτηθούμε και ας προβληματιστούμε:
Εκτός από τα ΜΜΕ και τη δημοσιογραφία υπάρχουν κι άλλα όπλα στη φαρέτρα της επιβολής της αμερικάνικης πολιτικής στη διεθνή σκακιέρα. Χρησιμοποιούν κατάλληλα, εκτός από τα ΜΜΕ, “ανθρωπιστικές” οργανώσεις ΜΚΟ (
όπως ακριβώς στην Κύπρο, στην Κούβα και αλλού όπου δεν εξυπηρετούνται οι αμερικάνικοι στόχοι),
αριστερά κόμματα και κινήματα που στα πλαίσια μιας δήθεν εκσυγχρονιστικής αριστεράς βλέπουν το δένδρο και χάνουν το δάσος, την πάλαι ποτέ
Σοσιαλιστική Διεθνή, αλλά και το
Συμβούλιο Ασφάλειας του ΟΗΕ μαζί με τον
Αραβικό Σύνδεσμο.
Η επίσημη θέση της Γαλλίας, Βρετανίας και ΗΠΑ είναι πως στη Συρία έχουμε μια λαϊκή εξέγερση για τη δημοκρατία στα βήματα της περιβόητης “Αραβικής Άνοιξης”, η οποία αντιμετωπίζεται με καταπίεση και σφαγές.
Αντιθέτως, για την Ρωσία και την Κίνα έχουμε ένοπλες τρομοκρατικές ομάδες που προκαλούν αιματηρές σφαγές στον πληθυσμό.
Σε έρευνα του Réseau Voltaire, συγκεντρώθηκαν ντοκουμέντα από επιζώντες των σφαγών στη Συρία από τις ένοπλες «
ανταρτικές» ομάδες, όπου περιγράφουν τους δήθεν «
αντάρτες» ως Ιρακινούς, Ιορδανούς, Λίβυους, αλλά και
Pashtuns (ανατολικά σύνορα Αφγανιστάν-Πακιστάν), από τη διάλεκτό τους.
Ορισμένες αραβικές εφημερίδες που δεν ελέγχουν οι ΗΠΑ, τους τελευταίους μήνες περιγράφουν τη διείσδυση περίπου 1.500 ανδρών των
Ισλαμιστών Ανταρτών της Λιβύης (LIFG), την οργάνωση που από τον Νοέμβρη 2007 έχει την ονομασία
Λιβυκή Αλ Κάιντα και ηγέτη τον πράκτορα της CIA
Abdelhakim Belhaj,
κουμπάρος του "τρομοκράτη" Usama Bin Ladin (
να μην μας διαφεύγει πως και ο Bin Ladin, ήταν εκπαιδευμένος πράκτορας της CIA, για να αντιμετωπίσει την τότε "Σοβιετική διείσδυση" στο Αφγανιστάν). Μιας οργάνωσης και ενός «
ηγέτη» που θεωρητικά ανήκουν στη σφαίρα της διεθνούς τρομοκρατίας!
Τώρα, πως ο Abdelhakim Belhaj, στρατευμένος στην υπόθεση της “Αραβικής Άνοιξης”, σύμφωνα με τον τουρκικό τύπο βρίσκεται στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας για να καθοδηγεί τον “Απελευθερωτικό Στρατό της Συρίας”, είναι ένα δίλημμα για εκείνη της αριστερά που στηρίζει συνειδητά ή παγιδευμένη, το αμερικάνικο σχέδιο επέμβασης στη Συρία κι όχι για τους εκτελεστές του σχεδίου και τα στρατευμένα ΜΜΕ
Βέβαια, η ισπανική φιλομοναρχική εφημερίδα
ABC που στηρίζει σε διεθνές επίπεδο τη “
Συριακή Αραβική Άνοιξη” και τον “
Ελεύθερο Στρατό της Συρίας” με ειδικό απεσταλμένο της στις γραμμές των «
απελευθερωτών ανταρτών» τον
Daniel Iriarte, στις 17 Δεκέμβρη 2001 μας δίνει μια ακόμη επιβεβαίωση και φωτογραφικά των παραπάνω -γι’ αυτόν είναι διεθνής αλληλεγγύη: «μεταξύ των Σύριων “απελευθερωτών” τρεις (3) Λίβυοι.
Combatientes del Ejército Sirio de Liberación enseñan sus viejos carnés de la Seguridad Estatal para mostrar que no son «terroristas»
Ποιοι είναι αυτοί οι «αντάρτες» Σύριοι που αγωνίζονται για «δημοκρατία» και «ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά είναι Λίβυοι;
Ο πρώτος είναι ο Mahdi al-Harati, Λίβυος που ζούσε στην Ιρλανδία πριν οργανωθεί στην «τρομοκρατική» οργάνωση Αλ Κάιντα. Μετά την επιτυχή ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Λιβύη (για τη διεθνή κοινή γνώμη νίκη των απελευθερωτών της Λιβύης), το στέλεχος της Αλ Κάιντα Mahdi al-Harati διορίζεται Διοικητής της Ταξιαρχίας στην Τρίπολη, είναι το νούμερο δύο (2) του Στρατιωτικού Συμβουλίου Τρίπολης με αρχηγό τον Abdelhakim Belhaj…
Πριν τον συναντήσουν οι ισπανοί δημοσιογράφοι που αγωνίζονται κι αυτοί για «
ανθρώπινα δικαιώματα» στη Συρία, τον συναντάμε εμείς στην Ιρλανική εφημερίδα
The Irish Times, στις 11 Οκτώβρη 2011 να επιστρέφει στην Ιρλανδία για χάρη της συζύγου του…
Μάλιστα η Μοσάντ κανονίζει και όλες εκείνες τις «διαδικασίες» ώστε να εμφανίζει τους πράκτορές της ως αγωνιστές για τη Γάζα κι έτσι να έχουν μια αποδοχή στις χώρες τους ως «γνήσιοι επαναστάτες». Έτσι και ο πράκτοράς τους και στέλεχος της Αλ Κάιντα Mahdi al-Harati, συλλαμβάνεται από τους ισραηλινούς, κρατείται φυλακισμένος στο Ισραήλ εννέα (9) ημέρες, εμφανίζεται μάλιστα να τον έχουν ξυλοκοπήσει (τους ξυλοκοπούν ώστε να τους ηρωοποιούν κατάλληλα) και τον παραδίδουν ελεύθερο αλλά "επαναστάτη", αποδεκτό ως μεγάλο αγωνιστή της "ελευθερίας"…
Τέλος, ο Mahdi al-Harati στη μάχη της Τρίπολης διοικούσε εκείνη τη στρατιωτική μονάδα που με την υποστήριξη των Γάλλων πραγματοποίησε την επίθεση στο ξενοδοχείο Rixos, όπου βρισκόταν οι ξένοι δημοσιογράφοι…
Ο δεύτερος Λίβυος που εμφανίζεται ως Σύριος και αγωνίζεται κι αυτός για τη δημοκρατία και την “Αραβική Άνοιξη” στη Συρία, είναι ο Kikli Adem. Πρόκειται για τον υπασπιστή Abdelhakim Belhaj.
Δυστυχώς ο ισπανός δημοσιογράφος Daniel Iriarte δεν «κατόρθωσε» να διαπιστώσει την ταυτότητα του τρίτου Λίβυου κι έτσι μας δίνει μόνο το όνομα του: Fouad.
Οι αραβικές εφημερίδες που μάχονται την Συρία του προέδρου Άσαντ υποστηρίζοντας την “Αραβική Άνοιξη” και την «εξέγερση» δίνουν με περηφάνια την είδηση: «Ο Λιβυκός-Συριακός στρατός έχει πλέον συμπεριλάβει 600 εθελοντές της Αλ Κάιντα από την Λιβύη» (Al Bawaba, “Libyan fighters join “free Syrian army” forces”, 29 Νοέμβρη 2011)
Μάλιστα οι αραβικές εφημερίδες για να στηρίξουν τη θεωρία περί “Αραβικής Άνοιξης” στη Συρία επισημαίνουν πως «Η επιχείρηση είναι κάτω από την προσωπική ηγεσία του Abdelhakim Belhaj, με την βοήθεια της κυβέρνησης του Ερντογάν»…
Πρόκειται για εκείνες τις τρομοκρατικές επιθέσεις που έθεσαν τέλος στην πολιτική παρουσία του José Maria Aznar στον ισπανική πολιτική σκηνή.
Για να εξηγηθεί η ιμπεριαλιστική επίθεση στη Συρία τα ντοκουμέντα αφθονούν, παρά την καθοδήγηση των διεθνών ΜΜΕ και δημοσιογράφων. Τα στοιχεία αφθονούν κι όποιος τα αναζητεί μπορεί να τα βρει έξω από το μιντιακό εμπάργκο, αρκεί να μην κλείνει τα μάτια του.
Εκείνο το τμήμα της ευρωπαϊκής και ελληνικής αριστεράς που ταυτίζεται με τη Σοσιαλιστική Διεθνή γιατί επιμένει να κλείνει τα μάτια;
* Σήμερα, ανήμερα Χριστουγέννων, το cnn (δείτε το παρακάτω βίντεο), το al-Jazeera και όλα τα διεθνή ΜΜΕ έχουν στην ημερήσια διάταξη τον «αγώνα Σύριων ακτιβιστών για δημοκρατία», τυχαία;
